|
|
رَب
: هوايي ِ رمضان شده ام.
- تو كه روزه نميگرفتي !
: نگيرم هم هوايي شده ام هر سال رمضان بود كه بود. گفته بودم من بي دين شده باشم هزار بار، ايمانم را نداده ام به يغما. اين از جنس همان هوشياري بايد بوده باشد كه در كتاب نوشته بود به كالبدمان حلول كرده در پشت درخشش چشمهاي تو كه همانطور سبز است كه بود. و من به خودم حق مي دهم كه مفهومم را در تو حفظ كنم.
غفور
گفتم انصاف نيست ظلم كه مي كني هميشه حجابي هست. هست شايد نفهمي تا تكرار عبث فرقی نکند قرآن يا عهد عتيق در هجاهاي كلمه را به باورت بنشاني. من حتي دشمن از پشت دشنه به پشتم فرو كند دلم نيامده بي همه ي اين حجاب ها در يگانگي محضر تو بايستد عريان. بعدتر گفتم من كه بوده ام كه خواست تو در بخشش قرار گرفته باشد و من دل مكدر از كينه ؟ ميخواهم بگويم ذات باريتعالي يگانه بود كه بود و مفهوم ازلي بودن هم كه پيشتر گفتم همين است كه اين يگانگي من هم هستم. و خواست باريتعالي بر بخشش قرار گرفت.
وَتر
ميگويم والشفع والوتر، حتي اگر ششصد و شش بار ذكر نكنم الوتر كه هر روز موجب هيبت و عظمت ذاكر است و الشفع و الوتر ....
باعث
: شبي اين همه سياه ؟! سر كه مي گرداني به مشرق خورشيد طلوعش را مدتيست كرده و باز همه جا تاريك است كه اگر سر نگردانده بودي نمي ديدي اش !
- برويم بانو كه صادق نيست چنين صبحي كذب است همه جا تاريك باشد و خورشيد طلوع كرده باشد و آسمانش آسمان غروب باشد و هيچ كجا هم روشن نشده باشد !
: هيچ ظلمتي كافي ِ مستور نگه داشتن حتي شمع شعله اي نيست شبانه اينجا خورشيد طلوع كرده ، كذب است ؟!!
- برويم.
جبار
هوايي ِ رمضان شده ام. اگر بي دين شده باشم هزار بار، ايمانم را نداده ام به يغما.
|
|
|
